انتخاب روش کنترلی مناسب برای عملکرد بهینه سیستم تعلیق فعال با استفاده از روش های تکامل تدریجی

سیستم تعلیق در حالت بسیار ساده از یک فنر و دمپر با ویژگی های مکانیکی ثابت تشکیل شده است. در طراحی های نوین در کنار این مجموعه، از عملگرهای مکانیکی دیگری نیز استفاده شود تا بتوان بنا بر نیاز طراحی مقدار مشخصی نیرو را توسط سیستم تعلیق در زمان های مختلف به خودرو اعمال کرد. مقدار نیروی پیشنهادی بر اساس معیارهای متفاوتی محاسبه می شود. در این پایان نامه هدف بررسی برخی از این معیارها و انتخاب معیار مناسب جهت کنترل ارتعاشات خودرو است.در این راستا مدلهایی از عملگرهای فعال مورد بررسی قرار گرفته و ضرایب این مدلها با استفاده از الگوریتم تکاملی به صورت بهینه انتخاب می شوند. در نهایت مدلهای مطلوب سیستم تعلیق فعال از بین مدلهای موجود انتخاب می شود.